Ur. w 1968 r. w Jugenheim. Stypendysta Landu Hessen. 2004 r. Nagroda Wilhelma Buscha za poezję satyryczną, 2008 r. zapis w „Der Große Conrady“ (Wielki Conrady – Księga niemieckich wierszy). Wynalazca Science Slam (2004).
Publikacje m. in.:
Die Doppelmoral des Devoten Despoten (Podwójna moralnoś ć służalczego despoty), wyd. Eremiten-Presse, Düsseldorf
Metakekse, CD, wyd. Ariel-Verlag, Riedstadt


ZWIERZĘ HODOWLANE

Jestem zwierzę hodowlane,
przetwarzam resztki
ludzkiego ciepła.
Siedzę między dwoma
Elektrycznymi krzesłami,
Płynę
Pod prąd zmienny
Na wskroś tych nieświadomie innych
Ludzi.
Niech więc się stanie,
Pierwszeństwo przypada chwili
Między okresem przejściowym a upadkiem
Ale te ręce
Nigdy nie śpią
I te oczy
Chca czegos więcej.

© Alex Dreppec / Małgorzata Płoszewska


MASSENTIER (deutschsprachiges Original zu ZWIERZĘ HODOWLANE)

Ich bin ein Massentier,
Ein Resteverwerter
Menschlicher Wärme.
Sitze zwischen zwei
Elektrischen Stühlen,
Schwimme gegen den Wechselstrom
Zwischen den ahnungslos anderen
Menschen hindurch.
Lass es geschehen,
Der Vorrang fällt
Zwischen Übergangszeit und Untergangszeit
Doch diese Hände, sie
Schlafen nie
Und diese Augen
Sie wollen noch mehr.

in Małgorzata Płoszewska und Fritz Deppert (Hrsg.): "most poezji / poesiebrücke", 2001 (S. 16f), ISBN 83-86464-21-6


HUK

Niektórzy chcą w trumnach, wybitych atłasem,
na drogę ostatnią udać się z czasem,
inni chcą nawet, by spalono ich zwłoki.
Dla mnie są to zbyt dekadenckie kroki.
Mnie – zmarłemu – niezbyt by to pasowało.
Wysadźcie zatem w powietrze moje ciało
i kiedy przyjdzie mi przenieść się w zaświaty,
nasmarujcie mnie nitrogliceryną, bez debaty.
Mój ostatni występ będzie naprawdę bez pardonu.
A powie ktoś: „W ten sposób, to naprawdę bez fasonu.
Ten facet ma faktycznie coś z głową, to postrzelony”.
Odpowiem: „I dlatego ten huk, gdym pogrzebiony.
Jeśli się uda, stanę się mgłą delikatnie rozproszoną,
rozłożę się na tafli grobowca przezroczystą błoną,
także na trawę, na gałęzie lekkim podmuchem
i na was, którzy mnie opłakiwać będziecie duchem.”

© Alex Dreppec / Małgorzata Płoszewska


RUMMS (in dieser Version deutschsprachiges Original zu oben)

Manche wollen in Särgen, mit Samt ausgeschlagen
diesen letzten Weg unter die Erde wagen,
mancher will sogar, dass man ihn vorher verbrennt.
Ich empfinde das alles als zu dekadent,
selbst als Toter würde mir das nicht recht passen -
ich bitte Euch daher, mich sprengen zu lassen.
Wenn's also Zeit ist, ins Jenseits zu zieh'n
dann salbt mich mit viel Nitroglyzerin.
Mein letzter Auftritt wird so wirklich hart
und sagt dann wer: „Das ist doch echt keine Art,
der Mann hat tatsächlich 'nen Knall gehabt“,
sag ich: „Drum soll es knallen, wenn Ihr mich begrabt.
Wenn's gelingt werde ich feiner Sprühnebel sein,
so leg' ich mich dann auf den Leichenstein,
auch aufs Gras, auf die Zweige als feiner Hauch
- und auf Euch, die Ihr um mich trauert, auch“.

- in Dreppec, Alex: "Mein letzter Auftritt / Mój ostatni występ", Ars pro Memoria, 2011 (S.41ff), ISBN 978-83-62359-19-6 - übersetzt und herausgegeben von Małgorzata Płoszewska.

- in Małgorzata Płoszewska (Hrsg. u Übersetzung): „Okno po horyzont – Ein Fenster bis zum Horizont“, Edition Art Science 2011 (S. 78ff), ISBN 978-3-902157-86-7